امروز را می دیدم

مریم عاشق آلمان و زبان آلمانی بود ، هست و خواهد بود ... روزی که لیسانس نیمه کاره اش را دوباره شروو کرد به وضوح امروز را می دیدم ... امروزی که چیزی به اتمام فوق لیسانسش نمانده و در یک آموزشگاه تدریس میکند و چند شاگرد خصوصی دارد ... اما اعتراف میکنم که فک نمیکردم به این زودی سوپروایزر دپارتمان آلمانی آموزشگاهشان بشود ... و این اتفاق و انتصاب برای چندمین بار نشان میدهد که اگر آدم عاشق کارش باشد طی کردن مدارج ترقی دور از ذهن و دسترس نیست ... برایش هزاران بار اوج گرفتن های فراتر از این را آرزو می کنم و دوست دارم یک روز در کرسی استادی دانشگاه ببینمش که عاشقانه ایختن پاختن درس میدهد و لبخند روی لب دارد.