مرسی که به دنیا آمدی مرد آرام ...

 

من فکر می کنم در خلقت وحید به عنوان ته تغاری خانوادهء ما و آخرین باقرلو اساسی پارتی بازی شده و تمام خصوصیات خوب باقرلوهای قبلی ( البته اگر خصوصیت خوبی داشته باشند ! ) در وجود این بشر جمع شده است ... آرام و نجیب و باشخصیت ... صبور و خوش اخلاق و مهربان ... منظم و جددی و کاری ... دلسوز و بدردبخور و حرف گوش کن ... قانع و دست و دلباز و آینده نگر ... باوقار و مردمدار و انسان ...  

آنهایی که وحید را از نزدیک دیده اند و می شناسند خوب می دانند اینهایی که گفتم تعارف و هندوانه الکی زیر بغل دادن نیست ... از او تعریف نمی کنم چون برادرم است ... تعریف می کنم چون انسان خوبی ست ... انقدر که دوست داشتم مثل او بودم ... مثل او بی حاشیه و با برنامه و هدفدار زندگی می کردم ... مثل او درسم را به موقع خوانده بودم ... مثل او به موقع وارد بازار کار شده بودم و توی شغلم موفق بودم ... مثل او مورد احترام و وثوق اطرافیانم بودم ... 

اینکه وختی اسم آدم توی یک جمعی آورده می شود همگی متفق القول حالشان خوش بشود و به نیکی از آدم یاد کنند کم دستاوردی نیست برای زندگی یک بچچهء بیست و شش ساله ... می گویم بچچه چون وختی برادر بزرگتر باشی با حدود ده سال اختلاف سنی ، همیشه ته تغاری خانه را بچچه می بینی ! ... ولو اینکه ماشالا دیگر برای خودش مردی شده باشد ...  

تولدت مبارک وحید عزیزم ... خوشحالم که کنارمان هستی و به وجودت افتخار می کنم ... پیشانیت را میبوسم و برایت بهترین ها و قشنگترین ها را آرزو می کنم نازنین ...