تی غُصه آخر مَره کوشه ...

تعریف آلبوم همه اقوام من گروه رستاک را خیلی شنیده بودم ... تا دیروز که دیدم و گوش کردم ... خوب بود انصافن خیلی خوب بود ... انقدر که توصیه کنم آنها که ندیده اند بگیرند و لذت ببرند ... فولکلور بازها که حتمن تا حالا صد باره شنفته اند ، این توصیه برای الباقی بود هرچند فک کنم من جزو آخرین نفراتی هستم که این کار را شنیده ام ! ... اینکه قبل از اجرای هر ترانه تصاویر سفر گروه به زادگاه و خاستگاه آن ملودی و تحقیق - هرچند سطحی - در مورد ریشهء آن ملودی و ترانه را میکس کرده بودند بنظرم کار قشنگی بود ...  

بخصوص بخش مربوط به آهنگ شمالی رعنای و سفر در دل جنگلهای شمال به جستجوی حقیقت و شواهد قصه رعنای واقعی ... که انگار حوالی سال 1300 دختری بسیار زیبا از اهالی بالارو در سیاه بیجار ( و به روایتی هم اهل اشکورات ) بوده که کردآقاجان نامی از قزاقهای زمان میرزا کوچک خان عاشقش می شود و با هم فرار می کنند ... در حالی که عاشق زار یک دل نه صد دل و مجنونی هم توی روستا داشته که می ماند توی هجر و فراق ...  

یکسال بعد کردآقاجان از اسب می افتد و می میرد و رعنا هم که روی برگشتن به روستا را نداشته گم می شود ... تا اینکه سالها بعد یک روز به عاشق زار بیچاره خبر می دهند که رعنای اش در بستر بیماری ست و او برای معشوق فراری اش چنین می سراید : 

رعنا گل مو ناخوشه رعنای
تی غصه آخر مَره کوشه ،رعنای
رعنا تی تومان گِله کِشه ،رعنای
تی غصه آخر مَره کوشه ،رعنای ...
و این ترانه افسانهء موزونی می شود از حدیث نامکرر عشق و فراق که تا سالیان سال بر زبان گیلک ها جاری شود ... نمی دانم چرا این قصه انقدر ذهنم را درگیر کرده از دیروز ... هی توی دلم می خوانم تی غصه آخر مَره کوشه ... تی غصه آخر مَره کوشه ... شاید دراماتیک ترین جای این افسانه عشقی هم همین قسمتش باشد ... که عاشق طفلک یک عمر غُصهء رعنای بی وفا و فراری را می خورده است انقدر که حتی برای گله کردن هم خطابش گل من باشد ... 

-