من اگه جای اونا بودم

یک صحنهء تکراری ای توو فیلمای هالیوودی هس که یک یا دو یا سه نفر بصورت اسلوموشن دارن به سمت دوربین میان با قیافه های خونسرد و مصمم و عینک دودی و پالتوی مشکی بلند ماتریکسی که توی باد تکون میخوره و معمولن هم دوربین پایین و نزدیک سطح زمین قرار گرفته که حضرات پر ابهت تر و باشکوه تر به نظر بیان ... بعد رئیس گروه که حتمن هم باید وسط راه بره دکمهء یه بیل بیلکی که توو دست راستشه رو فشار میده و اونوخت پشت سرشون یه ماشین ، هواپیما یا ساختمون منفجر میشه و این عزیزان حتتا روشونو بر نمیگردونن به حاصل کارشون نگاه کنن و همونجور اسلوموشن و خونسرد و مصمم به سمت دوربین میان و ازش رد میشن ... همهء اینا رو گفتم که بگم من اگه جای اونا بودم میرفتم یه گوشه ای رو به سوژه وامیستادم و بعد دکمه رو فشار میدادم ! واقعن حیفه از دست دادن لذذت تماشای آتیشبازی ای که انقد براش زحمت کشیدی !